Teksten

  • Als blijkt
  • Bij gelegenheid
  • De Overkant
  • De zee wacht
  • In de luwte
  • In plaats van mooie woorden
  • Liggen in het gras 
  • Onder het zand

Als blijkt

Tekst: Elke Wichers Muziek: Pieter Thijssen

als ik inkeer tot de stilte tot het diepe van het binnen vind ik woorden in hun sluimer in het ruisen van de rust

voor de angsten gaan beginnen rijgen woorden zich tot zinnen een verhaal van beeldend weten dat jij bent en daar al was

door de tranen waren dromen vage flarden van verleden zonder toekomst zonder heden vage flarden van verleden zonder zoeken zonder reden maken waar wat niemand wist

waar je dobbert in de tijd waar je rond dwaalt in je vragen en de dag maar niet wil dagen waar de avond steeds niet valt

kun je zien waar alles eindigt op die plek van alles samen naar de plaats vanwaar we kwamen blijkt er reden blijkt er doel

door de tranen waren dromen vage flarden van verleden zonder toekomst zonder heden vage flarden van verleden zonder zoeken zonder reden maken waar wat niemand wist

als ik inkeer tot de stilte tot het diepe van het binnen vind ik woorden in hun sluimer in het ruisen van de rust

Bij gelegenheid

Tekst: Pieter Thijssen / Elke Wichers Muziek: Pieter Thijssen

sta je stil ga je bewegen blijf je binnen kom je buiten staan wil je begraven zijn of leven nou doe iets, doe er eens iets aan wil je begraven zijn of leven nou doe iets, doe er eens iets aan

alles te beleven alles te bewegen kom er is nog alle tijd alles te beleven alles te bewegen alles alles al die tijd

ik geef je ‘t voordeel van de twijfel weet daar is geen zekerheid en vind je nooit eens wat je zoekt misschien ben jij jezelf dan kwijt en vind je nooit eens wat je zoekt misschien ben jij jezelf dan kwijt

alles te beleven alles te bewegen kom er is nog alle tijd alles te beleven alles te bewegen alles alles alle tijd

kom dan gaan we samen alleen is ook maar zo alleen weten we niet waarvoor we kwamen we kwamen zo maar wat bij een en alles, alles zal ik beamen als het moet aan iedereen en ik geef je duizend namen ja alle, maar blijf niet zo alleen

De Overkant

Tekst: Elke Wichers Muziek: Roel Klinkhamer

ik spoelde aan met door het zout en zon gebleekte dromen vaag nog te onderscheiden beelden en wat rafels aan de rand

in gezelschap van alleen mezelf, zit ik hier aan de waterkant en sluimer, koester met mijn blik het land de overkant waar ik jou weet, maar niets is zeker

een reddingsactie van mijn ziel niet langer kon ik blijven waar ik te veel werd, jij te zwaar, waar niets mij bleef dan blijvend zwijgen

ik vluchtte met de laatste boot en buitengaats op open zee hervond ik toen mezelf, de schade valt wel mee, maar niets is zeker

en nu de hemel helder is zie ik in verre verten het gele zand dat groeit en krimpt, wordt weggeslagen dan weer klimt

over wat bloeide en verdween, over wij samen zo alleen maar zelfs dat, je kunt niet weten, of jij er was en ik verscheen

wie denkt dat hij een ander kent en weet van navigeren over de diepte van de zee, van wenden, tij en keren wie denkt dat hij zichzelf kent en weet van navigeren over de diepte van de ziel…en of er tijd is.

De zee wacht

Tekst: Elke Wichers Muziek: Pieter Thijssen

het beukt tegen de oevers het raast over mijn land een hoge vloed ontembaar wild met scherven breekbaar schild

minzaam toont hij zijn offers sleurt bruut de buit dan mee verpulvert glas verzilt het gras herneemt mijn strand dat was

het tij trekt aan de netten een komen en een gaan de stroom een macht van domme kracht bestuurd door wind en dag

wat wil hij dan wat zoekt hij hier zijn woede brult de stormen aan al vindt hij niets dan leeg vertier spuugt hout en daar wat wier al kan men dijken bouwen al keren wij het lot reeds lang voor men de klokken luidt viert hij zijn lusten bot

wat wil hij dan wat zoekt hij hier zijn woede brult de stormen aan al vindt hij niets dan leeg vertier spuugt hout en daar wat wier.

het beukt tegen de oevers het raast over mijn land een hoge vloed ontembaar wild met scherven breekbaar schild

en naderhand bij kerend tij wil hij het liefst vergeten hij kabbelt loom en traag zijn slag men zou niet beter weten

In de luwte

Tekst: Elke Wichers Muziek: Teo Kleintjes

nu wij rusten in het heden, op een afstand zo nabij is er voor een vlucht geen reden wachten wij op kerend tij

nu het fluistert in het duister dat het schip de zee bemint en ik ademloos beluister hoe de rust de ruimte vindt

hoe veel dagen nog te vieren hoe veel weken nog te gaan wat is tijd ja wat zijn uren nu we in de luwte staan

wat maakt dat ik durf te voelen aan de diepte van de zee maar dat wil ik niet bedoelen verder ga je toch niet mee

weet je antwoord op mijn vragen weet jij waar de oever is nachten vloeien uit tot dagen uit verlangen groeit gemis

hoe veel dagen nog te vieren hoe veel weken nog te gaan wat is tijd ja wat zijn uren nu we in de luwte staan

In plaats van mooie woorden

Tekst: Elke Wichers Muziek: Roel Klinkhamer

ik droom van vlakken geel en groen van paden richting zuiden ik droom van dralen loom gezoem en vaag ver weg geluiden

ik droom van stranden leeg en vlak van wegen zonder borden droom ik hoe ik met alles brak hoe ik weer jong kon worden

maar in het westen maakt men roet in plaats van mooie woorden beloven wolken overvloed aan regen richting noorden

ik droom hoe ik mijn fiets bepak er niets rest om te blijven ik droom hoe ik mijn biezen pak dat ik misschien zal schrijven

ik droom dat ik niet nodig ben dat men mij niet zal missen droom ik hoe ik het einde ken van struikelen en vergissen

maar in het westen maakt men roet in plaats van mooie woorden beloven wolken overvloed aan regen richting noorden

ik droom van vlakken geel en groen van paden richting zuiden ik droom van dralen loom gezoem en vaag ver weg geluiden

Liggen in het gras

Tekst: Pieter Thijssen Muziek: Pieter Thijssen

liggen in het gras zonder schoenen zonder jas zo maar ergens op het land voeten in het zand

liggen in het gras nog niet lopen in de pas nog niet doen alleen maar zijn leven langs de lijn

in de verte zwoegt de stad zinloos draait het rad niemand weet waarom wel hoe ik moet mee, ben moe

oneindig staren in het blauw ik wist nog echt niet wat ik wou als er iets te willen was was het liggen in het gras

liggen in het gras zonder schoenen zonder jas zo maar ergens op het land voeten in het zand

in de verte zwoegt de stad zinloos draait het rad niemand weet waarom wel hoe ik moet mee, ben moe

oneindig staren in het blauw ik wist nog echt niet wat ik wou als er iets te willen was was het liggen in het gras oneindig staren in het blauw ik wist nog echt niet wat ik wou als er iets te willen was was het liggen in het gras

Onder het zand

Tekst: Elke Wichers/vrij naar Les Negresses Vertes Muziek: Roel Klinkhamer

onder het zand met hun hoofd naar het water liggen de doden te wachten op later

waar groene cipressen op een schelpen wit laken star in de houding de stilte bewaken

In hun bedden van ijzer monument van een leven rusten de botten die hier zijn gebleven

mijn liefde mijn wezen de dood nam je mee over de stranden tot ver overzee

wetend dat tijd veel leed doet verbleken reizen nu vogels naar andere streken

rusten de doden in hun bedden van ijzer wachten vergeefs op de dag van verrijzen

als je er langs komt dronken van leven stap dan eens uit en mijmer daar even

misschien sta je stil bij die steen aan de rand daar op de grens tussen water en land.

onder het zand met hun hoofd naar het water liggen de doden te wachten op later

waar groene cipressen op een schelpen wit laken star in de houding de stilte bewaken

In hun bedden van ijzer monument van een leven rusten de botten die hier zijn gebleven

mijn liefde mijn wezen de dood nam je mee over de stranden tot ver overzee